Psy dysponują różnorodnymi dźwiękami mogącymi mieć różne znaczenia. Swoich współplemieńców rozumieją bezproblemowo, ale w stosunkach między człowiekiem nie zawsze tak jest.
Szczekanie: jest częściowo cechą charakterystyczną danej rasy, a częściowo właściwością indywidualną. Głośność i wysokość dźwięku szczekania są prawie zawsze dziedziczne. Zazwyczaj każdy właściciel czworonoga potrafi w szczekaniu swojego psa odróżnić znaczenia jak np. przybycie obcego, obecność obcego zwierzęcia, powitanie członków rodziny, zabawę z dzieckiem albo przyjacielem, uprzedzenie przechodzących psów o ataku, strach przed niebezpieczeństwem, pragnienie wody, żądanie jedzenia, radość z zabawy, itd. Są rasy bardzo rozszczekane ( teriery ), rasy małomówne ( charty ), milczące, jazgoczące oraz ujadające ( szpice, pudle ).
Skowyt: jest zawsze wołaniem o pomoc, czy to jest szczeniak, czy starszy pies.
Warczenie: jako ostrzeżenie ( dłużej, wrogo, głucho, ochryple, pomiędzy krtanią a zębami ),czasami dochodzi jeszcze szczerzenie zębów. Istnieje także warczenie podczas zabawy ( krótko, żartobliwie, wyraźnie ).
Kwilenie: jest to przeciągły dźwięk wywołany bólem. Bywa także wykorzystywany jako protest albo wołanie o pomoc.
Ujadanie: jest często używane przez psy, które muszą w nocy przebywać same na podwórzu. Charakteryzuje się mocnym szczekaniem w tonach wrogich i długich.
Skamlenie: jest to tłumiony długotrwały jęk, może być oznaką złego samopoczucia, niezadowolenia lub zniecierpliwienia; ma wzbudzić współczucie albo nakłonić do czegoś. Czasami znaczy tylko: "otwórz drzwi ", "chodźmy do domu ".
Wycie: płaczliwy i wysoki ton, zarówno we dnie, jak i w nocy. Czasami jest to reakcja na muzykę albo dźwięk dzwonów czy sygnał np. karetki.
Prychanie: stłumione szczekanie z zamkniętym pyskiem, pierwsza oznaka, że zbliża się obcy albo dały się słyszeć podejrzane dźwięki. Przy czym pies zawsze zwraca głowę w tym kierunku, z którego doszedł hałas.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz